onu bir araya getiren parçaları düşündü. hem hepsiydi bu parçaların, hem hiçbiri. etrafına bakıyordu, diğerlerine. uğultudan başka bir şey duyamıyor ve en önemlisi de fark’ı…
Bu yazı insani varlığın değişen halleri üzerine bir düşünme deneyimi sonucunda ortaya çıktı. Kısaca özçekim (devri) insanı olarak tanımlayabildiğim bir hal üzerine düşünmek istiyorum.